உண்மையின் வேர்கள்

எத்தனையோ தடவைகள்
எதை எதையோ
எழுத நினைத்த போதும்...

எப்படியோ
சொல்ல வேண்டும் என்று
முணுமுணுத்தபோதும்...

காலைச் சுண்டி இழுத்து
கையைப்பிடித்து
தலைமேல் எறி
நெஞ்சு மேல் படர்ந்து
ஆழ ஊடுருவி
மனசு எங்கே
எண்டுணர்ந்து
துருதுருத்து
ஒழிந்து கொள்கிறது...
உண்மையின் வேர்கள்
மெளனித்து....