பொன்மணலில்
இருட்டு கால்கள்
அடம்பன்கொடியும் சிக்கியது
தவறிவிழ மீசையில்லை
அதட்டும் கடலலை
மோதிவிளையாடும்
நண்டுக்கால்கள்
நிலாச்சோறு தின்னத்தான்
இத்தனை எடுப்புகள்
வருகிறாள் அவள்
வருகையில்
எத்தனை சுகம்
கண்களுக்கா
மனசுக்கா
பார்வை ஒன்றே போதும்
முரட்டு மின்னல்கள்
பொன்மகள் வருகையில்
தடங்கல்கள்
அவள் உலா வருகிறாளா
இருட்டிவிட்டது
இருண்டுவிட்டது மனசு
நிலா மறைத்த மேகம்
ஒழிக!!!
5 comments:
நல்லாயிருக்கு நன்பா.... கடசி வரிகள் பிடிதிருந்தது
வருகிறாள் அவள்
வருகையில்
எத்தனை சுகம்
கண்களுக்கா
மனசுக்கா
பார்வை ஒன்றே போதும்
....lovely!
நிலா மறைத்த மேகம்- இராத்திரியின் காதலியாய் எங்கள் உள்ளங்களைக் கொள்ளை கொள்ள வரும் நிலவின் வருகையின் போது உள்ள தடங்கலினைப் பாடி நிற்கிறது.
படிமக் கையாள்கையும், மொழியினைக் கவிதைக்கேற்றாற் போல வளைத்துச் செல்லும் இலாவகமும் அருமையாக இருக்கிறது.
நல்ல கவிதை.
வாழ்த்துக்கள் றமேஸ்
நன்றி நண்பா மொகமட்
நன்றி சித்ரா
நன்றி நிரூபன்
நன்றி ரத்னவேல் ஐயா
Post a Comment