வழிகின்ற அது சுமக்கின்ற நான்

இன்னமும்
இழுத்துக்கொண்டு
இறக்கிவிட முடியாமல்

தள்ளிக்கொண்டும்
இழுத்துக்கொண்டும்
இன்னமும் நடந்துகொண்டு

சிரிக்கவேண்டிய தருணங்களில்
மெளனமாகவும்
கதைத்துவிடவேண்டிய பொழுதுகளில்
மெல்லிய உதட்டுச்சாயத்தை
உதிர்த்துக்கொண்டு

அடிமனதில்
சிவப்புப் படர்ந்திருந்த
கீறல்கள்
அந்திமாலையா
அதிகாலையா
கேட்டுக்கொண்டு

வெறும் கால்களோடு
பலதூரம் நடந்தபின்
பின்னால் ஒருவன்
வலதுகைப் பக்கமாக
முந்திக்கொண்டு
'உங்கள் கால்களில்
பலமாய் முட்கள்
தைத்திருக்கு
இரத்தத் தடங்கள்"
என்றவனை ஏறெடுக்க
ஒற்றைக்காலோடு
'தடி' ஏந்திக்கொண்டு
அவன்

அவனுக்கு
'என் இரத்தத்தை
தொட்டு நுகராதே
உன் விரல்களுக்கிடையில்
பிசுபிசுக்கும்
குடும்ப சுமையின்
வெப்பக்கண்ணீர்
வாழாமல் வழியும்
வாழ்க்கை'